کافی است اراده کنیم و در چشم برهم زدنی با خانواده هایمان از هزاران فرسنگ دورتر صحبت کنیم و تصویرشان را ببینیم و با آنها گپ بزنیم. کافی است در طرفه العینی با دوستانمان در وایبر و واتس آپ و … سخن بگوییم و از حال و روزشان باخبر شویم. ازدواج یا تولد فرزندشان را […]
کافی است اراده کنیم و در چشم برهم زدنی با خانواده هایمان از هزاران فرسنگ دورتر صحبت کنیم و تصویرشان را ببینیم و با آنها گپ بزنیم. کافی است در طرفه العینی با دوستانمان در وایبر و واتس آپ و … سخن بگوییم و از حال و روزشان باخبر شویم. ازدواج یا تولد فرزندشان را تبریک بگوییم، از خرید خانه و خودرویشان خوشحال و احتمالا از شنیدن مشکلاتشان دلگیر شویم.
همه اینها خوب است و امکاناتی است که ابزارهای جدید برای زندگی شیرین تر به ما ارزانی می کند، اما همین فناوری های خوب همچون چاقویی دو لبه است که گاه به جان زندگی و خانواده مان می افتد.
امروز دسترسی سهل و آسان به ابزارهایی چون وایبر روی تلفن های همراه، نهاد خانواده را نشانه گرفته است و چون گردابی سهمگین ناخواسته ما را در خود می کشد.
بسیاری از زنان و مردان از طریق همین نرم افزارهای نوین به جای سخن گفتن با اعضای خانواده، با دوستان و آشنایان وایبری خود حرف می زنند و طلاق عاطفی آسمان زندگی آنها را ابری کرده است.
چه بسیار زنان و مردانی که از همین طریق با آشنایی آسان و فوری و حتی تصادفی با غریبه ها، هستی خانواده را نابود کرده و تن به خیانت و بی وفایی داده اند.
امروزه آسیب های ناشی ازفناوری های جدید موجب از هم پاشیدگی خانواده ها شده است. باور ندارید، کافی است سری به راهرو دادگاه های خانواده بزنید تا با خیل بی شمار افرادی مواجه شوید که به همین دلیل دادخواست جدایی داده اند.
خیانت، بی وفایی و طلاق عاطفی تنها مشکلات ناشی از این فناوری ها و عضویت در شبکه های اجتماعی نیست. این ابزارها اعتیادآور است، همچون شیشه و کراک که وقتی به آن مبتلا شدیم، نمی توانیم براحتی از شرش خلاص شویم.
وایبر وقت و زمان را برایمان می کشد و ما لحظه ای چــشم می گــشاییم که به دلیل حضور بی حد و مرز و اعتیادگونه در وایبر و … حتی فراموش کرده ایم احوال پدر و مادر بیمارمان را بپرسیم. باور کنید این واقعیت تلخ این روزهای بسیاری از ماست.
خیانت همسران، بی توجهی و بی مسئولیتی در قبال خانواده، حضور غریبه ها در حریم خصوصی زندگی، چشم و همچشمی، انتشار اخبار دروغ و شایعات بی اساس که نگرانی و ترس را در جانمان می ریزد، دوست یابی های خطرناک نوجوانان، ازدواج های بی پایه و اساس و … از آسیب هایی است که به دلیل نبود فرهنگ استفاده صحیح و قانونمندانه از ابزارهای جدید فناوری بر ما و خانواده وارد می شود.
ما هر هفته در ضمیمه خانوادگی چاردیواری یکی از این آسیب ها را واکاوی می کنیم و نسبت به آن هشدار می دهیم، این هفته به وایبر به عنوان سارق جدید زمان نگاهی افکنده ایم.
ضمن این که تاکید می کنیم این نوشتارها به معنای نفی همه امکانات مثبتی نیست که ابزارهای نوین ارتباطی به ما عرضه می کنند، همه این ابزارها خوب است، مشروط به این که ما از آنها خوب بهره بگیریم. گزارش «وایبر، سارق جدید زمان» را در ضمیمه این هفته چاردیواری بخوانیدو دیگر موضوعات را هفته های بعد دنبال کنید.
منبع: جام جم
سید امین طباطبائی نجفی
تاریخ : 10 - سپتامبر - 2014
بنده با توجه به اینکه خانواده ام وایبر دارند و با فامیل هایشان صحبت می کنند ولی در بعضی از مطلب های سیاسی یا اجتماعی می بینم که افرادی به طرقی دنبال مقاصد شوم خود هستند و خودمان هم به جای آنکه دقت کنیم دست به دامن زدن به این مطالب می کنیم. نمونه اش مدرسه موش ها که صحبت از آزادی و غیره در آن هست و روابط اجتماعی که می توان گفت تنها بعضی از قشر جامعه دنبال آن گونه زندگی هستند ولی در وایبر یک تبلیغات بی اساسی شده که نگو و نپرس. در طرف دیگر نیز اعتقادهاو ادیان انسان ها زیر سوال می برند و نوجوانی که تازه می خواهد بر ایمانش افزوده شود در دو راهی قرار می دهند. از مسئولین نظام خواهشمندیم فکری به حال این موراد بکنند قبل از اینکه دیر شود. به طور مثال بحث مطالب در تلویزیون به جای تبلیغات تنلقات خوراکی نمونه خوبی است.