به گزارش خط امام ، روزنامه «جمهوری اسلامی» می‌نویسد: هرچه به ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان نزدیک‌تر می‌شویم، ورود گرایشات سیاسی و جناحی و بداخلاقی‌ها در سخنرانی‌ها و مداحی‌ها، نگران‌کننده‌تر می‌شود؛ به‌ویژه شرایط کنونی جامعه که از اواخر سال مقدمات انتخابات ریاست جمهوری را فراهم می‌سازد، بسیار حساس است.

در سال‌های اخیر بارها همه شاهد بودیم که چگونه آمیخته شدن منابر و محافل اباعبدالله الحسین(ع) به سیاست‌بازی‌های مبتذل، اصل عزاداری و پاسداشت عاشورا را به کام مردم تلخ‌تر کرده است. در جامعه ما نشانه‌هایی گاه و بیگاه به چشم می‌خورند که حکایت از اجرای برنامه‌های طراحی شده می‌نماید. همین چند روز اخیر حضور کلاه‌مخملی‌های عربده‌کش در تظاهرات و راهپیمایی‌های ارزشی و انقلابی و همراهی آنان با مردمی که هیچ سنخیتی با هم نداشتند، مایه تعجب و نگرانی برای مراسم و ایام‌الله آینده شد و متأسفانه هیچ مقامی نیز درصدد برطرف ساختن این نگرانی‌ها نیست.

ظاهراً دیگر این رویه نظام شده است که شبهات و سؤالات اساسی مردم زمانی توسط مسئولان ذیربط وقت جواب داده می‌شود و مسببین و مقصران حوادث پرابهام و تلخ وقتی زبان به اعتذار و اعتراف آن هم دوپهلو می‌گشایند که متاسفانه آن آب گوارای اعتماد ملی بر زمین ریخته و قابل برگشت نیست و هیچ دردی درمان نمی‌شود.

در همان ایام عرفه و دعای انسان‌ساز و سراسر توحید و عاشقی آن امام شهیدان و روزی که باید مردم از اینگونه مجالس توشه‌های گران‌بهایی بیاندوزند، متاسفانه از یک تریبون رسمی آقای مداح مشهوری که دیگر به مدح مشهور نیست! چنین می‌گوید: «مرتیکه پفیوز در لباس روحانیت این حرف را زده است و نماینده فرهنگی آن مجلس خراب‌شده هم هست».

باید پناه برد به خداوند متعال از شر این زبان که اینگونه کلمات شرم‌آور ضد اخلاق، ضد نظام و ضد روحانیت را به راحتی در روز عرفه بیان می‌کند و این تهاجم ساختارشکنانه در شرایطی صورت می‌گیرد که آن روحانی محترم و از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس، اظهارات منتسب به خود را تکذیب کرده ولی این مداح که تخصص ایشان تخریب چهره‌ها و شخصیت‌های کشور – البته از یک جناح سیاسی خاص – در قالب روضه اهل بیت است، آن تکذیبیه را ندیده انگاشته و علاوه بر فحاشی و توهین به یک نماینده مجلس، به لباس روحانی او که حاصل زحمات و درس خواندن و طلبگی در حوزه‌های علمیه است و از همه بدتر به اصل نهاد مجلس شورای اسلامی یعنی حاصل رأی و نظر اکثریت ملت مسلمان ایران، نیز به بدترین شکل می‌تازد و آن را «مجلس خراب‌شده» می‌نامد.

راستی اگر هر رسانه قدرتمند و با نفوذی یک روحانی را «مرتیکه پفیوز» خطاب می‌کرد و «مجلس خراب‌شده» وصف می‌نمود، با آن چه برخوردی می‌شد و نهادهای قضایی و سیاسی و امنیتی چه واکنشی داشتند؟ ولی الان فردی می‌پذیرد که در زمان مسئولیت او سه نفر در جمهوری اسلامی بدست مأموران حکومت شهید! شده‌اند و به مسئولان نظام نیز توصیه می‌کند خسارت معنوی و هزینه‌های عظیم این حادثه را فراموش نکنند! و همه ساکت و آرام فقط نظاره‌گرند، رسانه‌ها می‌نویسند و موضوع فراموش می‌شود و ظاهراً قرار بر این است که گذشت زمان همه این‌ها را از خاطره‌ها خواهد برد!

عجب اشتباه فاحشی! یعنی خدا را هم ناظر نمی‌دانیم؟ اینها همان نشانه‌هایی هستند که هر انسان دلسوزی را نگران می‌کنند. تریبون‌هایی که در ایام عرفه اینگونه شروع می‌کنند، در ماه‌های محرم و صفر چه خواهند کرد؟

ایجاد تشنج و هرج و مرج در جامعه، ریختن قبح فحاشی و تهمت از رسانه‌های همگانی و توسط افرادی با سابقه خاص، تحرکات رژیم اشغالگر قدس و حکام حجاز و گروه‌های تکفیری را نیز ناظر و پشتیبان این بداخلاقی‌ها و ساده‌لوحی‌های افراد و جریانات داخلی بداند و آنگاه می‌توان نتیجه گرفت که چگونه دشمن کینه‌توز با ترفندهای شیطانی خود جامعه ما و نخبگان و چهره‌های درخشان انقلاب را همانند خصم خونی در برابر یکدیگر قرار داده و این شکاف و جدایی می‌رود تا جایگزین وحدتی شود که رمز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی بود.

هر روز علت و بهانه‌ای برای خلق یک حادثه و جریان کینه‌توزانه به وجود می‌آید و اگر نباشد، می‌آورند. آقایانی که برای یک دستمال، قیصریه را به آتش می‌کشند، بهتر است نگاهی به شعله‌های سرکشی فتنه‌ای که از پشت سر در حال نزدیک شدن است بیاندازند و تا دیر نشده، چاره‌ای اساسی بیاندیشند و بدانند که تنها راه بازگشت به اصل وحدت، ساکت کردن آدم‌های فتنه‌برانگیز است که به راحتی آلت فعل دشمن قرار می‌گیرند و نیز برخورد قاطع و به‌موقع با متخلفین در هر پست و مقام و لباسی است و هرگز از یاد نبرند که «میزان رأی مردم است» و بدون حمایت و اعتماد آنها این نظام هیچ برتری بر سایر نظام‌ها به صرف اتکا به شعارها و سیاست‌های بی‌پشتوانه نخواهد داشت.